محصولات کروماتوگراف گازی

کروماتوگراف گازی Gas grammatov

دستگاه کروماتوگراف گازی‌ (GC)، یکی از تجهیزات رایج در آزمایشگاه‌ است که برای جداسازی و شناسایی مواد، استفاده می‌شود. این دستگاه از روش کروماتوگرافی گازی برای تحلیل موادی که در حالت بخار قابل تجزیه نیستند، استفاده می‌کند. با استفاده از این دستگاه، می‌توان مواد مختلف را جدا کرده و اجزای ترکیبات را با تعیین نسبت آن‌ها به یکدیگر تشخیص داد. این دستگاه عموماً برای بررسی خلوص یک ماده، تشخیص ترکیبات موجود در نمونه‌، تعیین غلظت مواد و بررسی ویژگی‌های شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. دستگاه GC از طریق جداسازی ترکیبات درون نمونه و سپس تشخیص آن‌ها توسط یک سنسور، به تحلیل دقیق می‌پردازد. این روش معمولاً برای تجزیه و تحلیل ترکیبات آلی و غیرآلی، گاز، ترکیبات طبیعی و مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به دقت و قابلیت تفکیک بالای این ابزار، در تحقیقات علمی، کنترل کیفیت صنعتی و تشخیص بیماری‌ در علوم پزشکی استفاده می‌شود.

 

انواع کروماتوگراف گازی

• گراماتوف گاز مایع (GLC)
• گراماتوف گاز جامد (GSC)

 

کروماتوگراف گاز مایع

کروماتوگراف گاز مایع، یک روش تجزیه و تحلیل شیمیایی است که برای جداسازی و شناسایی ترکیبات مختلف در یک نمونه استفاده می‌شود. در این روش، ابتدا نمونه به گاز تبدیل می‌شود و سپس با استفاده از یک ستون کروماتوگرافی گازی و در حضور یک حلال مایع، ترکیبات مختلف در نمونه جدا می‌شوند. این جداسازی بر اساس خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ترکیبات، مانند وزن مولکولی، دمای جوش و انحلال پذیری انجام می‌شود. در این ابزار، از یک حلال مایع به عنوان فاز متحرک در ستون استفاده می‌شود. با تنظیم شرایط دما و فشار بهینه، ترکیبات مختلف از یکدیگر جدا می‌شوند و به ترتیب زمانی مشخصی از ستون عبور می‌کنند. سپس، با استفاده از یک سنسور مناسب مانند آشکارساز فلورسانس یا آشکارساز جذبی، ترکیبات تشخیص داده می‌شوند. با تجزیه و تحلیل الگوی زمانی ترکیبات، می‌توان آن‌ها را شناسایی و غلظت آن‌ها را تعیین کرد. این روش در صنایع مختلفی مانند غذایی، داروسازی، شیمیایی و زیست‌شناسی کاربرد دارد. 

 

کروماتوگراف گاز جامد

کروماتوگراف گاز جامد، یک روش تحلیلی برای جداسازی و شناسایی ترکیبات مختلف، در یک نمونه استفاده می‌شود. در این روش، نمونه ابتدا به صورت جامد یا متراکم تهیه می‌شود. سپس نمونه به صورت گازی در معرض جریان یک حامل گاز، معمولاً هیدروژن یا هلیم، قرار می‌گیرد. این نمونه گازی از طریق یک ستون با سطح داخلی خاص، به عنوان فاز جامد شناخته می‌شود. در طول ستون، ترکیبات مختلف در نمونه بر اساس تفاوت‌های خواص فیزیکی و شیمیایی خود، مانند وزن مولکولی، جدا می‌شوند. این جداسازی باعث ایجاد پیک‌های مختلف در نمودار خروجی می‌شود. بعد از جداسازی، با استفاده از یک آشکارساز مناسب مانند آشکارساز حرارتی یا آشکارساز جذبی، ترکیبات تشخیص داده می‌شوند. آشکارساز حرارتی بر اساس تغییرات دما به عنوان نشانگر استفاده می‌شود، در حالی که آشکارساز جذبی بر اساس تغییرات جذب یا تخلیه ترکیبات توسط فاز جامد عمل می‌کند. این ابزار یکی از روش‌های مهم تجزیه و تحلیل شیمیایی است که در زمینه‌های مختلف مانند شیمی، داروسازی، زیست‌شناسی و علوم محیطی استفاده می‌شود. این روش قابلیت تفکیک و شناسایی دقیق ترکیبات را دارد و در تحقیقات علمی، کنترل کیفیت و تجزیه‌ و تحلیل نمونه‌های پیچیده بسیار مفید است.